Σύγχρονα ήθη... Σύγχρονα Κάλαντα

Καλήν ημέραν άρχοντες, λεβέντες, παλικάρια

εύχομαι υγεία και λεφτά κι όλο διπλές στα ζάρια!

Αυτά τα ζάρια της ζωής που φέρνουν ευτυχία

που εκφράζεται με το ποτό, γήπεδο και μοιχεία.

Να μη σας πιάσουνε ποτέ όταν ξενοπετάτε

και να κοιμάται η σύζυγος την ώρα που γυρνάτε!

Γιατί είναι κρίμα κι άδικο, τρελή αχαριστία

να μην αναγνωρίζεται σ' αυτήν την κοινωνία

ο άντρας που ιδροκοπά και κάνει ολονυχτία

σε πίστες, στριπτηζάδικα κι άλλα χαμαιτυπεία.

Κι εσείς αρχόντισσες γλυκές, αρχόντισσες ωραίες

υγεία, δόξα, έρωτας και λάμψη στις παρέες

να έχετε τρελά λεφτά, κάμπριο, βιτρίνες, γέλιο

και πάντα να χτενίζεστε σε έναν Μάικλ Στέλιο

Να ντύνεστε με Μπέρμπερις, με Πράντα, με Καβάλι

να 'στε στου αγαπημένου σας, κορώνα, το κεφάλι

Τα όνειρά σας να γενούν όλα πραγματικότης

να σας προσέχουν τρυφερά Σάντσο και Δον Κιχώτης

Το μπότοξ να 'ναι αχρείαστο και να 'στε πάντα νέες

ν' αγαπηθείτε στη ζωή ως άλλες Δουλτσινέες

Κοκκινοσκουφίτσα; Κούκουουου! Μ' αυτό το βίντεο θα βρεις δουλειά;

Μμμμμμ... καταπληκτικό βίντεο! Ζαλιστικό και πάει γάντι με τη μουσικάρα του Κωνσταντίνου Βήτα!

Φωτό: Alfredo Ruperez

- Θυμάσαι όταν στο έστειλε ο Κωστής στην Ελβετία που το άκουγες μέρα νύχτα;
- Αν θυμάμαι λέει;
- Και;
- Νοσταλγώ.
- Τον Κωστή;
- Όχι, την Ελβετία! :Ρ

Αφιερωμένο... Πόσο σ' αγαπώ Κωστή μου! ;)

Κόφτο το ρημάδι, πριν σε φάει, γιατί αν είναι να το κόψεις έτσι... άστο καλύτερα!

Emmanuelle Beart! Να προσέχετε πού κοιμόσαστε...

...γιατί είναι ικανοί να σας πουν κι ότι ροχαλίζετε!
"Vous ronflez un peu!" που συμπλήρωσε για το ποστ ο καλός μου Μίλτος(Μαύρος Γάτος)! ;)

Dany Mauro, Tamiflu! Μα φυσικά η τρέλα δεν πάει στα βουνά... Έχουμε κι εμείς σούργελα, αλλά κι αυτοί... δεν πάνε πίσω. Μα καθόλου...

Dany Mauro, Tamiflu

Julie and Julia! Τί να βρήκε η Μέριλ σ' αυτόν τον βαρετό ρόλο; Θα δείξει την Πέμπτη...

Stanley Tucci and Meryl Streep

Nek... Sto con te

Το δικό μου είναι δγάκος! Βρε τί μου θυμίζει...

Μη με παίρνεις και με ψάχνεις κάθε Αύγουστο είναι άνοστο αστείο και κακόγουστο...

Πες μου τι να κάνω άλλο να μην σκέφτομαι
ότι σ' αγαπώ ακόμα παραδέχομαι
Η αγάπη διεκδικείται δεν παρέχεται
κι ο καημός που έχω για σένα δεν αντέχεται

Μη με παίρνεις και με ψάχνεις κάθε Αύγουστο
είναι άνοστο αστείο και κακόγουστο
Μη με παίρνεις και με ψάχνεις κάθε Αύγουστο
άσε με να μείνω μόνος και να ξεχαστώ

Με πειράζει που δεν βλέπω πια τα μάτια σου
που σε σκέφτομαι να ψάχνεις τα κομμάτια σου
Πότε πότε θα με νιώθεις μα να μην πονάς
τώρα πέρασε η ώρα κι είναι αργά για μας

Μουσική και στίχοι: Γιώργος Μουκίδης!
Τραγουδάει ποιός άλλος; Ο Βασίλης Καρράς!!!

Έλα ρε Λίζα, μπανάνα!

Και δεν είναι τί σου λέει ο κολλητός σου με το μπικίνι και τη μπανάνα. Είναι που σοκάρεται ο άντρας! :Ρ

Hillary Clinton: My husband is not secretary of state, I am! Δώσεεεεεε...

Bill και Hillary Clinton τα χρόνια εκείνα τα καλά...

Επίσημο ένδυμα για άντρες. Θα φορεθεί τρελά φέτος το χειμώνα κάτω απ' το παντελόνι. Προλάβετε. Κάποιοι το φόρεσαν ήδη...και το λανσάρουν καμαρωτά!

- Ερωτοτροπώ.
- Ερωτοτροπείς; Γιατί;
- Ερωτοτροπεί κι αυτός μαζί μου.
α Ερωτοτροπούμε ρε παιδί μου, κανονικά.
- Ερωτοτροπείτε δημόσια; Ανπιστεύαμπλ!!! Μα εντελώς!!! Ξέχασες τί δηλώνατε;
- Ερωτοτροπούν καλύτερα όσοι μισούνται, όσοι περιφρονούνται, όσοι σιχαίνονται ο ένας τον άλλον! Μην είσαι ανόητη κι οπισθοδρομική. Η ζωή προχωράει.
- Γλείφοντας και έρποντας;
- Λεπτομέρειες βρε. Προσαρμόσου.
- Μισό...
- Έλα μου, τί έπαθες;
- Τίποτα σοβαρό. Αναγούλα ήταν και τά 'βγαλα.
- Βρε! Μήπως είσαι σ' ενδιαφέρουσα να σε βάλουμε στο Γκίνες;
- Όχι. Είμαι "ενδιαφέρουσα" να μάθω πώς γλείφετε εκεί που φτύνατε κοτζαμάμ άντρες! Λέμε τώρα...

* ο όποιος συνειρμός είναι σωστός. :)))) Το είδος παρατηρείται συχνότατα. Βρε ουστ!

Kiss Madiam! Σπέσιαλ αφιέρωση σε όσους θα ζήσουν εκατό χρόνια! Dolce, Dolce Gabbana, έβαλα για σένα μάνα! Καμάρωσέ με, έλα φωτογράφισέ με!

Αγαμία(Mamma Mia!)


Ξενοδοχείο η Ομόνοια(Hotel California)


Dolce Gabbana(Baila Morena)

Βλέπω ωραία ρούχα στην τιβί
δεν έχω μία, μάνα είμαι ταπί.
Δεν έχω και παιδιά, δεν έχω ζωή,
απ' τα χρέη σε λίγο θα πάω φυλακή.

Άντε ρε βλάκα τώρα βρες μια δουλειά
μας έχεις κάνει ρόμπα στη γειτονιά.
Είσαι σα λέτσος τί είν' αυτά που φοράς
ρακοσυλλέκτη σε φωνάζει ο ντουνιάς.

Μάνα, τα κατάφερα μάνα!
Πήρα ως και καπέλο και κοστούμι σκούρο.
Dolce, Dolce Gabbana, έβαλα για σένα μάνα!
Καμάρωσέ με, έλα φωτογράφισέ με!


Με πόσους έχεις πάει(Non, je ne regrette rien)


Όσο και να μην το θες θα πάμε διακοπές (Holidays)

Όσο και να μην το θες
θα πάμε διακοπές
δεν αντέχω στη δουλειά
θα βγάλω σπυριά!

Αλλάζω απλά ταυτότητα Μπορώ και προσαρμόζομαι Κι από άνθρωπος σου σταθερός Όσο περνάει ο καιρός Θα γίνομαι εκκρεμότητα...

Φωτό: Hürriyet

Εκκρεμότητα

Μη μου αγχώνεσαι
Δεν το κουνάω απ’ τη θέση μου
Αλλάζω απλά ταυτότητα
Μπορώ και προσαρμόζομαι
Κι από άνθρωπος σου σταθερός
Όσο περνάει ο καιρός
Θα γίνομαι εκκρεμότητα

Μη μου αγχώνεσαι
Απλά επιβιβάζομαι
Κι εγώ στη μονιμότητα
Μπορώ και συμβιβάζομαι
Και βλέπω τώρα την ουσία
Στις σχέσεις μόνο η απουσία
κρατά μια σταθερότητα

Ο άνθρωπος σου ο σταθερός
Όσο περνάει ο καιρός
θα γίνεται εκκρεμότητα.

Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης

Μέσα στο τζάκετ μου σκυφτός γραμμή Βικτώρια Πειραιά καθώς στριγγλίζουν οι γραμμές κάτι μου καίει τα σωθικά...

Φανή

Μέσα στο τζάκετ μου σκυφτός
γραμμή Βικτώρια Πειραιά
καθώς στριγγλίζουν οι γραμμές
κάτι μου καίει τα σωθικά

Οι φίλοι μου μού το 'χαν πει
ξέχνα ρε Μπίλι τη Φανή
όσο και να το θέλεις πια
δεν πρόκειται να ξαναρθεί

Φριχτές οι φάτσες γύρω μου
και με κοιτούν ειρωνικά
όπως με κοίταζε κι αυτή
πριν από μερικά λεπτά

Οι φίλοι μου μου το 'χαν πει
ξέχνα ρε Μπίλι τη Φανή
όσο και να το θέλεις πια
δεν πρόκειται να ξαναρθεί

Στο σπίτι ο δρόμος σκοτεινός
παραπατάω στα σκαλιά
μες στο δωμάτιο μοναχός
κι ο Ντίλαν να μου τραγουδά

Οι φίλοι μου μου το 'χαν πει
ξέχνα ρε Μπίλι τη Φανή
όσο και να το θέλεις πια
δεν πρόκειται να ξαναρθεί

Να φύγετε κύριε! Να πάτε αλλού!

Εσύ απ' όπου κι αν τηλεφωνούσες, δε σταματούσες να μου λες πως μ' αγαπάς, μα τελευταία σου 'χει γίνει χούι ότι σ' ακούει ο περιπτεράς.

Από πού τηλεφωνάς;
(Η τεχνολογία άλλαξε, λόγω κινητών τώρα πια. Αλλάαααα... Τα χούγια, χούγια!) :))))))

Από πού τηλεφωνάς
και ακούγεται έτσι η φωνή σου,
από πού τηλεφωνάς
και ποιες άλλες είν' εκεί μαζί σου,
από πού τηλεφωνάς
κι αποφεύγεις να με πεις μωρό σου,
από πού τηλεφωνάς,
το μισώ το ύφος το ψυχρό σου.

Εσύ απ' όπου κι αν τηλεφωνούσες
δε σταματούσες να μου λες πως μ' αγαπάς
μα τελευταία σου 'χει γίνει χούι

ότι σ' ακούει ο περιπτεράς.

Από πού τηλεφωνάς
από ποιο τηλέφωνο χαμένο,
από πού τηλεφωνάς
κι απ' τις τέσσερις σε περιμένω,
από πού τηλεφωνάς
κι ανυπομονείς να μου το κλείσεις,
από πού τηλεφωνάς
σαν ν' ακούω θόρυβο μιας βρύσης.

Εσύ απ' όπου κι αν τηλεφωνούσες
δε σταματούσες να μου λες πως μ' αγαπάς
μα τελευταία σου 'χει γίνει χούι
ότι σ' ακούει ο περιπτεράς.
Από πού τηλεφωνάς;

όφου κι από μιτσό μιτσό στο επώνυμο είχα -ακη κρι κρι για κατοικίδιο αντί για χελωνάκι

Ο Κουζουλός

όφου κι από μιτσό μιτσό
στο επώνυμο είχα -ακη
κρι κρι για κατοικίδιο
αντί για χελωνάκι

στο μπιμπερό είχα τσικουδιά
χοχλιούς είχα για κρέμα
γεράνι είχα στις φλέβες μου
αντί να έχω αίμα

νανούρισμα ήτανε ορέ
για μένα ο πεντοζάλης
και δίπλα μου ήτανε κοντός
ακόμα και ο Γκάλης

μία μαχαίρα κρητική
είχα για κουδουνίστρα
εγώ ήμουν ο Αγαμέμνονας
κι αυτή η Κλυταιμνήστρα

πρώτη φορά που μίλησα
είπα μια μαντινάδα
και όταν επερπάτησα
εσείστηκε η Ελλάδα

τσι μπαλωθιές μου άκουγε
όλος ο Ψηλορείτης
κι όλοι τους με φωνάζανε
τον κουζουλό τσι Κρήτης


Καλόγερος

Δε λέω ρε παιδί μου υπάρχει ανάγκη, αλλά όσα κι αν μου δίνανε, αυτή τη διαφήμιση ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΚΑΝΑ! Τόση κακογουστιά σε αγαπημένο προϊόν... Κρίμα!

Σε αντίθεση με αυτή την πετυχημένη επανέκδοση της παλιάς αφίσας, δείτε το παρακάτω αισθητικό τερατούργημα:

Πηγή βίντεο: greektube

Πηγή φωτό: Μπισκότα Παπαδοπούλου

My Life in Ruins: Πολύ φάβα λέμε...

- Πού πήγαν τα λεφτά; - Εκεί που πάνε τα λευκά! Χαχαχα! Έσκισε ο Στάθης στην Ελευθεροτυπία...

Madame de la Bayette... Λαίδη πραγματική! :) Νιώσε ελεύθερη... βγάλε την Κατίνα από μέσα σου να τον κάνεις να νιώσει άρχοντας. Βρε ουστ!

Και θέλω νά 'ρθω να σ' αρπάξω από την άλλη
να την ρωτήσω με τα μάτια δακρυσμένα
με ποιο δικαίωμα σε πήρε από μένα
και ποια θυσία, ποια θυσία, ποια θυσία έχει κάνει
αυτή για σεεεεεένααααααα...

Εμπνευσμένη διαφήμιση, όντως. Το τραγούδι όμως, αν και το συνηθίσαμε τόσα χρόνια με την πλύση εγκεφάλου που μας έχει γίνει, μεγάλη... φάβα από στίχο. Ο Κουφιανάκης έσκισε δε λέω... αλλά πολύ κατινιά ο στίχος. :)))))

Κι εσύ Πυθία μου άτυχη ναυάγιο στην Κίχλη τα δάκρυά σου είν' θολά τοπίο στην ομίχλη!

Πονά, πονάς, κι οι δυο πονάτε
κι εκείνη βρε όλο κλαίει,
σε σκέφτεται ολονυχτίς
πίνει και δεν κοιμάται.

Άλλη παρηγοριά δεν έχει
τα μπλογκς μου να διαβάσει τρέχει
και μη νομίζεις ότι το γλεντάει
για σένα βρε χαζό κι αυτή πονάει.

Σε σκέφτεται Πυθία μου
της νύχτας θυγατέρα
γι αυτό και πήρε τα βουνά
και κλαίει νύχτα μέρα.

Να την γλυκάνουν προσπαθούν
καλόγεροι, χήροι και ζωντοχήροι
γι αυτό κι εκείνη η πτωχή
πήγε στο μοναστήρι.

Αυτό που λένε να 'ν' καλά
και καταφεύγουν όλες
οι τεθλιμμένες, οι πτωχές,
οι χήρες, οι μαργιόλες.

Κι εσύ Πυθία μου άτυχη
ναυάγιο στην Κίχλη
τα δάκρυά σου είν' θολά
τοπίο στην ομίχλη!

Βρε ξου!

Αλώπηξ συμπάσχουσα!

Xριστέ μου πόσο ίδιοι είμαστε!

...άντρες γυναίκες εννοώ. Ακριβώς τα ίδια γούστα!

Τρίφωνο! Να μ’ αγαπάς με τα λάθη μου όλα στη σειρά Στο σινεμά στο κορμί μου κόλλα τρυφερά Δεν ειν’ ο κόσμος ιδανικός, για το ταξίδι είναι δανεικός ...

Narcotango - Gente que sí


Τρίφωνο - Να μ' αγαπάς

Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να με κρατάς αγκαλιά σφιχτά γιατί μου πήρε πολλά το εφτά
εκτός κι αν είπα εγώ το έλα σ' όλα αυτά

Μακάρι να 'ναι η καρδιά μου ρόδι τυχερό
να στο χαρίσω να στάζει αγάπη ένα σωρό
Στα μαξιλάρια και στο χαλί να ξεχαστώ να μου λες πολύ
Κι ας κάνει ο φόβος κι άλλη τρύπα στο νερό

Να περπατάμε χέρι-χέρι ως το πρωί
Του τραμ οι ράγες κάτι ξέρουν δεν μπορεί
Τα χρόνια φεύγουν, γοργά περνούν και μ’ αναμνήσεις μετά γυρνούν
Μικρά τα ονόματα που όλα τα χωρούν

Να μ’ αγαπάς με τα λάθη μου όλα στη σειρά
Στο σινεμά στο κορμί μου κόλλα τρυφερά
Δεν ειν’ ο κόσμος ιδανικός, για το ταξίδι είναι δανεικός
Για να ‘χει όνειρα να κάνει ο ενικός

Να μου μιλάς μεσημέρι, βράδυ και πρωί
Στα ξαφνικά, στο μικρό μπλακ άουτ της Δ.Ε.Η.
Και μέχρι να 'ρθει ξανά το φως, αυτός ο λόγος ο πιο κρυφός
θα δει ν’ ανοίγουμε μια πόρτα στη ζωή

Να μ’ αγαπάς εαυτέ μου σ’ έψαχνα παντού
Κι ενώ ενοχές κι αντοχές μου ‘δίναν ραντεβού
απ’ τα ακριβά μου στα πιο φθηνά κι απ’ τη φωλιά μου στο πουθενά
συναντηθήκαμε στη μέση του καιρού

Να μ’ αγαπάς, να σταθούμε εδώ σε μια γωνιά
Να κοιταχτούμε λες κι ειν’ γιορτή, πρωτοχρονιά
Να μου μιλάς σιγανά στ’ αυτί γιατί σ' ακούνε την νύχτα αυτή
παλιά μου όνειρα που χρόνια είχαν κρυφτεί

Στίχοι: Νικολακοπούλου Λίνα
Μουσική: Libedinsky Carlos

Ευγένιος Σπαθάρης και Θόδωρος Έξαρχος: Δυο εκλεκτοί «έφυγαν» μαζί. Στο καλό... Θα σας θυμόμαστε με σεβασμό και αγάπη

Γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1930, σπούδασε στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου και πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1951 με το θεατρικό έργο «Βροχή» με το Θίασο της Κατερίνας.

Τα παρθενικά του βήματα τα έκανε στο κινηματογράφο το 1957 στην ταινία «Της Τύχης τα Γραμμένα». Παράλληλα με το θέατρο και τον κινηματογράφο εργάστηκε πολύ στο ραδιόφωνο, μετέφρασε θεατρικά έργα και υπήρξε μελετητής του θεάτρου, εκδίδοντας βιβλία για την ιστορία και τους ανθρώπους του.

Παράλληλα έγραφε και δημοσιογραφούσε, ασχολήθηκε με τα συνδικαλιστικά του κλάδου ως γενικός γραμματέας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, ενώ τα τελευταία χρόνια εξέδωσε και ποίηση, ποιήματα γραμμένα με βαθιά ευαισθησία, με αίσθηση του μέτρου με διάθεση λυρική και ερωτική.

Ο ηθοποιός και συγγραφέας Θόδωρος Εξαρχος «προίκισε» την ιστοριογραφία του νεοελληνικού θεάτρου με μια «πολύτιμη» προσφορά: Tο θεατρολογικό «εγκυκλοπαιδικό» έργο του «Ελληνες Ηθοποιοί», που κυκλοφόρησε από τiς κεδόσεις «Δωδώνη» και το οποίο έχει τιμηθεί με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.



OΕυγένιος Σπαθάρης έφυγε…Ο καραγκιόζης, ο χατζηαβάτης, ο μπάρμπα Γιώργος είναι όμως αθάνατοι. Και οι συμβολισμοί τους διαχρονικοί. Ο ίδιος ο Ευ. Σπαθάρης έλεγε ότι «ο καραγκιοζμπερντές» είναι σκηνές και στιγμές από την Ελλάδα…

Πληροφορίες: enet.gr

Carnaval de Cadiz - La Ventolera (Pasodoble)!!! Por que te quiero y quiero me acusa la gente ya de Santa María se fue el diablo...

Pasodoble
Sin tu melena al viento
me quedo pa siempre
y sin llevarte a hombros
me dejan los santos
los mismos que aplaudieron
y enorgullecieron de ser mis hermanos
cuando llegó el momento
guardaron silencio y lavaron sus manos
lo mismo que Pilatos.
Por que te quiero y quiero
me acusa la gente
ya de Santa María se fue el diablo
"Greñuo" de mi alma
te quedas con los cristianos
que no pecan nunca
los que te ponen precio
y venden tu cara en una estampa
los que al llegar el viernes
hincan el diente
a nuestras culpas
Dejo esta casa
que los golpes de pecho no son mi religión
ya tengo mi sentencia
y una cruz a cuestas pa toa la vida
ya me hare un sitito
por Jabonerias pa verte gitanillo bueno
Despideme de tu mare Dolores,
la Magdalena y dale tres mil besos
a la carcel vieja
que yo te traere claveles
desde el infierno.

Πρώτη Μαΐου, όπως και τώρα κι εγώ φιλούσα τα μακριά σου τα μαλλιά... Πρώτη Μαΐου μαύρα τα ξένα κλείσε το τζάμι μην κρυώσει το παιδί...

Πρώτη Μαΐου κι απ' τη Βαστίλη
ξεκινάνε οι καρδιές των φοιτητών
χίλιες σημαίες κόκκινες μαύρες
Ο Φρεντερίκο η Κατρίν και η Σιμόν

Μέσα στους δρόμους μέσα στο πλήθος
τρέχω στους δρόμους ψάχνω στο πλήθος
πού 'ν' το κορίτσι, το κορίτσι που αγαπώ

Πες μου Μαρία μήπως θυμάσαι
κείνο το βράδυ που σε πήρα αγκαλιά
Πρώτη Μαΐου, όπως και τώρα
κι εγώ φιλούσα τα μακριά σου τα μαλλιά

Μέσα στους δρόμους μέσα στο πλήθος
τρέχω στους δρόμους ψάχνω στο πλήθος
πού 'ν' το κορίτσι, το κορίτσι που αγαπώ

Πρώτη Μαΐου μαύρα τα ξένα
κλείσε το τζάμι μην κρυώσει το παιδί

Μάνος Λοΐζος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Μαργαριτάρια

Ζητείται πρώην καλόγερος για συνεργασία πληροφοριών συγγραφής πονηρών βιβλίων χιουμοριστικού στυλ ή για να γίνουν και βίντεο με πρωταγωνιστή τον ίδιο. Εχεμύθεια απόλυτος.

Μικρή αγγελία αθηναϊκής εφημερίδας

Μαργαριτάρια

Λυπούμεθα, αλλά η σωματική ανάγκη πρέπει να προκαταβάλλεται προ της χρήσεώς της.

Επιγραφή σε δημόσιο WC της Θεσσαλονίκης, 1958

Μαργαριτάρια

Είμαι στου θυρωρού του Γαλάκη και βλέπω το ματς με τη Μπαρτσελόνα. Αν χάσει η Ολυμπιακάρα, μη μου τηλεφωνήσετε τουλάχιστον για μια βδομάδα. Θα είμαι νεκρός.

Μήνυμα σε αυτόματο τηλεφωνητή, Αθήνα, 1994

Μαργαριτάρια

Κατά τις αργίες, το Γραφείον Τουριστικών Πληροφοριών θα λειτουργεί μόνον εργάσιμες ημέρες.

Επιγραφή σε γραφείο του Ε.Ο.Τ. στην Πάρο, 1980

Μαργαριτάρια

Προσοχή! Το ξενοδοχείον δεν διαθέτει σάουνα. Σάουνα λένε τη σκύλα δίπλα του βενζινά και γίνεται πέρδεμα με τ' όνομα που ακούγεται όλη ώρα.

Επιγραφή σε ξενοδοχείο, Καμμένα Βούρλα, 1981

Μαργαριτάρια

Α, να χαθείς, που θα με πεις εμένα ιδιοχείρως. Ιδιόχειρος είσαι και φαίνεσαι, ζώον!

Γυναίκα μάρτυρας στο πταισματοδικείο, Αθήνα, 1990

Μαργαριτάρια

Ο αγροτικός ιατρός θα εξετάζει αγροτικές παθήσεις Δευτέρα - Τετάρτη - Πέμπτη. Από 8 π.μ. μέχρι 2 μ.μ., όλες οι άλλες παθήσεις μεταφέρονται σε παθήσεις άλλων ημερών.

Ανακοίνωση σε αγροτικό ιατρείο, 1989

Βρε τον σκοβόλη! Το περίμενες πατέ-λ-α;

Κάποτε ήταν ένα δέντρο. Παλιάααα... στα πολύυυυ παλιά τα χρόνια, υπήρχαν και κάτι δάση, λένε τα παραμύθια. Άκου τώρα φαντασία οι παραμυθάδες!

Τα ψιψιψίνια με τα κοκοψόψαρα! Εμ πατριώτ' πού πας ξυπόλυτος στις σύγχρονες τύπισσες ; Άκου το έχασε το κορμί!

Ααααααα... Δεν πάμε καλά... Για να κοιτάνε οι άσχετοι μέχρι που φτάνουν τα πόδια τους!:))))

Θα πάρω έναν. Όχι για μένα. Για τη φουκαριάρα τη μάνα μου...Άχου, άχου, άχου! Κοτσάνες που αμόλησε το στόμα του βατράχου... Εμπνευσμένα, όντως!

Τώρα εξηγούνται όλα... Να γιατί η γυναίκα δάγκωσε το μήλο. Για να μη δαγκώσει τον... Εκείνη! Που όνειρο πάντα θα μείνει...

Κι όπως περίμενα το τρένο στο σταθμό του Λονδίνου... μια μουσική δυνατή μας ξεσήκωσε...