Ο ένας γράφει: Πεινάω. Ο άλλος γράφει: Είμαι άνεργος. Ο τρίτος γράφει: Θέλω να γυρίσω στην Αλβανία!
Πάρτε μια καρέκλα παρακαλώ και καθίστε!
Έχει μπλοκάρει και το κομπιούτερ και τα κάνουμε όλα στο χέρι...
Δεν καταλαβαίνω! Δεν προσλαμβάνομαι γιατί είχα γραφείο στους Δίδυμους Πύργους, γιατί ο παππούς μου χάθηκε στον Τιτανικό και γιατί ο πατέρας μου σχεδίασε το Φράγμα του Vajont;
Κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα ο ήλιος μόνο, ο ήλιος ο ζεστός σε χρόνια παιδικά και ξεχασμένα κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα.
Το χάδι στο κορμί, το χάδι στην ψυχή κάποτε νόμιζα πως είναι δεδομένα και άνθρωποι αχάιδευτοι με ράγισαν και μένα ο κόσμος είναι, αγάπη μου, σκληρός κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα.
Αν χάιδευαν κι οι άλλοι σαν εσένα θα ήτανε παράδεισος η γη και όλα τα παιδιά ευτυχισμένα κι οι γέροι όλοι χαμογελαστοί. Αν χάιδευαν κι οι άλλοι σαν εσένα θα ήτανε μουσεία οι φυλακές κι οι πόλεμοι στα εικονογραφημένα εφιάλτες από άλλες εποχές.
Κανένας όμως, μάτια μου θλιμμένα κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα.
Το χάδι στο κορμί, το χάδι στην ψυχή κάποτε νόμιζα πως είναι δεδομένα και άνθρωποι αχάιδευτοι με ράγισαν και μένα κανένας σε ολόκληρη τη γη κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα.
Η υπέροχη Μαριανίνα Κριεζή γράφει στίχους πάντα τόσο θηλυκούς και τόσο τρυφερούς, σχεδόν εφηβικούς. Το συγκεκριμένο τραγούδι είχε κυκλοφορήσει πολύ πριν να κυκλοφορήσει στην Ελλάδα η Συναισθηματική Νοημοσύνη(Emotional Intelligence)του Daniel Goldeman! Αν διαβάσετε με προσοχή τον στίχο θα καταλάβετε πόσο όμορφα η Μαριανίνα μέσα σε λίγες γραμμές, λέει αυτά που λέει μια ολόκληρη θεωρεία. Η θαυμάσια μουσική είναι του Μιχάλη Καπούλα και φυσικά δεν τραγουδά, ερμηνεύει, η Θεά Ελένη Δήμου! Κλασική περίπτωση εκπληκτικής φωνής και ερμηνείας, αντιστάρ όμως ή καλύτερα εκτός συστήματος, με μοναδική συνέπεια καλλιτέχνις, που όμως δεν την χορταίνουμε. Θέλουμε πιο πολύ...
O καφές μου με το ζεσταντήρι!!! Ζεσταντήρι είναι το πιο χρήσιμο εργαλείο που ανακαλύφθηκε μεταπολεμικά! Κυκλοφορεί ασύδωτο στο ΙΚΕΑ, κοστίζει ελάχιστα σε σχέση με τη χρησιμότητά του, περίπου 7 ευρώ και λειτουργεί με ρεσό. Συνεπώς έχεις γραμμένη και τη ΔΕΗ εκεί που της αρμόζει! Σου κρατάει ζεστό τον καφέ ή το όποιο άλλο ρόφημα, την πίτσα σου, τα σουβλάκια σου, το χρησιμοποιείς στο τραπέζι να κρατάει ζεστή την πιατέλα με το σερβιρισμένο φαγητό όση ώρα το χρειάζεσαι, ψήνει κάστανα, παίρνει την υγρασία από τα φυστίκια που ξέχασες το βράδυ και παπαριάσανε, αν ζεις κοντά σε θάλασσα ή σε λίμνη και τρως την υγρασία με τα κιλά... Ψήνει ρέγγα, τηγανίζει αυγά και λουκάνικα... ότι τέλος πάντων χρειάζεται ένας μπλόγκερ, ένας φορουμίστας, ένας ιντερνετόβιος, ένας πληροφορηκάριος και γενικά μία αλώπηξ! ;)
Κυριακή 9 Μαρτίου 2008
"...Αλώπηξ λιμμώτουσα, ως εθεάσατο από τινός αναδενδράδος βότρυας κρεμαμένους, ηβουλήθη αυτών περιγενέσθαι και ουκ ηδύνατο. Απαλλαττομένη δε προς εαυτήν είπεν «Όμφακές εισιν». Ούτω και των ανθρώπων ένιοι εφικέσθαι μη δυνάμενοι διό ασθένειαν τους καιρούς αιτιώνται."
