Σάββατο 22 Μαΐου 2010

Γρηγόρης Λαμπράκης! Τόσες θυσίες... Στα χαμένα...




- 47 χρόνια μετά... άλλαξε κάτι;
- Ναι, οι ΗΡΩΕΣ... ΗΡΩΕΣ τέτοιοι δεν υπάρχουν πια.
- Οι συνθήκες ζωής άλλαξαν όμως. Οι άνθρωποι ευημερούν, υπάρχει ΕΙΡΗΝΗ στον κόσμο, ισονομία, ισοκατανομή των αγαθών, εντιμότητα στην πολιτική, μια αριστερά δυναμική που εγγυάται λαμπρό μέλλον, μια σοσιαλιστική κυβέρνηση που κυβερνά με ...συνέπεια λόγων και υποσχέσων και κυρίως με δικαιοσύνη, μια δεξιά που σέβεται την ιστορία της.
- Εσύ πού ακριβώς ζεις;
- Στα σύννεφα.
- Και πού δουλεύεις;
- Υπάλληλος στη Βουλή είμαι.

15 σχόλια:

Γραφεας Πεζικου είπε...

Με βρίσκετε απόλυτα σύμφωνο......"Γρηγόρης Λαμπράκης!Τόσες Θυσίες Στα χαμένα..."Κλαίω μαζί και το θείο μου,που νόμιζε ότι θα διόρθωνε αυτός ο κόσμος ο μικρός ο Μέγας!Τον Μπελογιάννη,τον...τον..και τόσους άλλους αποδεκατισμένους ως μιάσματα;Που τελικά δώσανε δικαίως ή αδίκως τα νιάτα Τους τη ζωή Τους το Αίμα Τους!Γιατί;;;

μαριάννα είπε...

Για να την πληρώνουν σήμερα τα «αγωνιστικά νιάτα» με ανεργία και τα «περήφανα γηρατειά» με ταπείνωση και χωρίς αξιοπρέπεια.
Για να έχει χάσει κάθε αξιοπιστία ο πολιτικός λόγος και το πολιτικό σύστημα. Για να ντρεπόμαστε εμείς, οι περήφανες γενιές του Πολυτεχνείου και του 114, τα παιδιά και τους γονείς μας.

Αν ήταν άλλη εποχή, θα σας έστελνα αγωνιστικούς χαιρετισμούς, τώρα δεν πιστεύω ούτε σ' αυτούς...

Απλά, νά 'μαστε καλά, ν' αντέχουμε!

Sταυρούλα Κουγιουμτσιάδη είπε...

Τίποτα δεν πάει χαμένο, αγαπημένη μου, και το ξέρεις καλά.
Πόσο μάλλον η αξιοπρεπής στάση απέναντι στα «πιστεύω» αυτών των….
Ξεχωριστών ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
Μπορεί οι ανθρώπινοι νόμοι να εξακολουθούν να είναι άδικοι μα
Ο Σωκράτης ήπιε το κώνειο γι’ αυτούς.
Μπορεί οι ιδεολογίες να ερμηνεύονται κατά το δοκούν μα
Ο Μπελογιάννης κι ο Πλουμπίδης στάθηκαν όρθιοι μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα
Κι ο Καπετάνιος έστρεψε τ’ όπλο που τον ανάγκαζαν να παραδώσει,
Στον εαυτό του.
Για να ‘χουμε ένα μέτρο αξιοπρέπειας και περηφάνιας να πορευόμαστε.
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης βάδισε για να μας μάθει να βαδίζουμε, πάντα περήφανα, πάντα στητά, στις μικρές και τις μεγάλες λεωφόρους του «εμείς».
Για να ‘χουμε μια συνείδηση που να μη μπορούμε να τη φιμώνουμε κατά πως μας βολεύει.
Αγαπημένη μου Μαριάννα, το ξέρεις καλά,
Τίποτα δεν πάει χαμένο.
Απόδειξη, αυτή η ανάρτηση.

The Hawk είπε...

Ποίος μπορεί να φανταστεί τι θα ήταν ο Γ. Λαμπράκης σήμερα αν δεν είχε δολοφονηθεί;
Αν ζούσε ανάμεσά μας;
Πόσοι άνθρωποι δεν θα ήταν αυτοί που είναι σήμερα;
Πρώην Πρόεδροι Δημοκρατίας, Αριστεροί Κομματάρχες, Επιφανείς Συγγραφείς;

Ο Λαμπράκης καλεσμένος σε κάποιο τηλεοπτικό πάνελ θα προσπαθούσε να πείσει το κάθε
φασιστοειδές υποκείμενο ότι ακόμη και σήμερα υπάρχουν αξίες.
Κάποιος υπουργός θα έκανε δηλώσεις μεταμέλειας που μερικά όργανα της τάξης τον πέρασαν
για γνωστό-άγνωστο και τον έκαναν τόπι στο ξύλο ενώ το ψέκκασαν πρώτα σαν τη μικρή Τερέζα,
μπας και τεζάρει και γλυτώσει το Ελληνικό Δημόσιο από μία σύνταξη ακόμη.
(Οπότε θα παιζόταν και ίντριγκα μεταξύ Υπουργού ΠροΠο και Υπουργού Εργασίας).

Ή μήπως ο Λαμπράκης θα είχε καταφέρει να επιζήσει τελικά από το χτύπημα στο κεφάλι
και τώρα θα έπαιρνε και αναπηρική σύνταξη, οπότε θα ήταν και καλεσμένος Αυτιά και Παπαδάκη
για να δώσει εξηγήσεις για το τι θα έκανε τώρα που θα του έκοβαν τη σύνταξη και θα έπρεπε να
τα βγάλει πέρα με 3 και 60.

Αλλά ίσως ο Λαμπράκης τελικά να μην είχε ανάγκη γιατί θα είχε διατελέσει Υπουργός κατά το παρελθόν
οπότε θα ήταν πολλοί αυτοί που θα έσπευδαν να του χαρίσουν λεφτά για τις προκείμενες εκλογικές του μάχες.

Τελικά ο Λαμπράκης είχε τη τύχη να πεθάνει;

Δεν πρόλαβε Δικτατορία, δεν πρόλαβε Μεταπολίτευση, δεν πρόλαβε την Αριστερά στο μαύρο της το χάλι και
εκτός των άλλων θα παραμείνει για πάντα ένας μεγάλος ευεργέτης της πατρίδας αφού απάλλαξε το
Ελληνικό Δημόσιο από μία ακόμη σύνταξη.

μαριάννα είπε...

The Hawk

Θα σου απαντήσω βραδάκι, γιατί τρέχω, με μια ιστορία που κι εγώ συνειδητοποίησα εχθές το βράδυ και τρελάθηκα από συγκίνηση...

Φιλιά!

Γραφεας Πεζικου είπε...

The Hawk:Καλό Μήνα κατ'αρχήν.....
Με άρεσε το σχόλιό σου(αν εξαιρέσουμε βέβαια τα υπονοούμενα)Θα προσθέσω από πλευράς μου ότι "Καλά αυτός έφυγε νωρίς"όπως οι περισσότεροι που έχουν πολλά ή λίγα να προσφέρουν στη έρμη αυτή πατρίδα όπου οι "ευπατρίδεις-εθνικόφρονες" ΔΕΝ τους το επιτρέπουν λόγω των προοδευτικών τους ιδεών αφενός και αφετέρου όταν ΔΕΝ αποκηρύσσουν ...τον ιστορικό συμβιβασμό...

The Hawk είπε...

Καλό μήνα και σε σας.

Τα υπονούμενα ήταν (όπως πάντα - ξέρει η Αλώπηξ) με τη καλή έννοια.

Καλό Σ.Κ.

g_0x είπε...

Χμμμμ....
α)Γιατί ηρωοποιούμε τους πεθαμένους; Τόσοι νέοι είναι ανώνυμα στους δρόμους...
β)νομίζω η γενιά σας φταίει για το χάλι το σημερινό. (Αν θέλετε σας κάνω και ανάλυση πάνω σ' αυτό, αν και νομίζω πως το ξέρετε ήδη πως η δική σας "αγωνιστική" γενιά, μετά το πολυτεχνείο [των μερικών χιλιάδω νέων] αναπάυθηκε στις αγωνιστικές δάφνες της)
γ)Ο δεκέμβρης ήταν αγωνιστικός;
Κατα τη γνώμη μου ήταν και παραήταν...Σας έδειξε λίγο τι είναι έτοιμος να κάνει ένας 16χρονος. Ειδικά τώρα που έγινε 18χρονος...

Υγ1: Κύριε γραφέα του πεζικού, νομίζω πως ο θείος σας ορθά πίστευε οτι ο κόσμος θα διορθωνόταν. Αλλά ίσως ήταν ένας απο τους λίγους.
Υγ2: Ξέρετε ποιο είναι το πρόβλημα τις γενιάς σας; Οτι σας έδιναν δανεικά και νομίζατε πως λύσατε το πρόβλημα. Αν και ξέρατε πως (με συγχωρείτε για την έκφραση) ήταν ότι φάμε και ότι πιούμε. Και επίσης βάλατε τη νεολαία σε ένα δρόμο του στυλ κοίτα τη δουλειά σου, κάτσε ήσυχος, μην ανακατεύεσαι. Ε, δυο τρία άτομα που θέλουν να ανακατευτούν, δεν θα βγάλουν το φίδι απο την τρύπα.
Υγ3: Τελικά στους δρόμους θα κατεβείτε;

Φιλικά και Αγωνιστικά

Γραφεας Πεζικου είπε...

@ -TheHawk:Προς θεού δεν Σας παρεξήγησα"με τα υπονοούμενα"το αντίθετο μάλιστα.-Ευχαριστώ....

Γραφεας Πεζικου είπε...

g_Ox:Σαφώς και δεν διαφωνώ αλλά έρχονται στιγμές μετά από 70 ολόκληρα χρόνια ταλαιπωρίας στο μαγκανοπήγαδο του πεζοδρομίου και την "πολιτισμένη" γενική απαγόρευση και αμφισβήτηση από τους κρατούντες "λόγω κοινωνικών φρονημάτων" επί παντός επιστητού τίμιου και ηθικού τρόπου επιβίωσης,να "λιποψυχάς" και να παρεξήγησε δυστυχώς από συνανθρώπους σου,δίχως ποτέ νάχεις ξεφύγει απ τις γραμμές σου και ποτέ να μην έχεις διαπραγματευτεί τα πιστεύω σου,η δικαίωση ΔΕΝ θα σε προλάβει.....
Αδυνατώ δυστυχώς και λυπάμαι που για σοβαρους λόγους ΥΓΕΙΑΣ και ηλικίας (ΑμΕΑ) κ.λ.π. μη χειρότερα, να παρευρεθώ στους δρόμους,και δεν είναι σχήμα λόγους και ούτε φτηνή δικαιολογία εδώ που μας έχουν καταντήσει,δεν μου καίει να σώσω το τομάρι μου φίλε μου...
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς που πλέον ΔΕΝ ξαφνιάζουν σχεδόν κανέναν:...προσοχή η πόλις κοιμάται,τον ύπνο του αποδεκατισμού και της αποκτήνωσης;;;

μαριάννα είπε...

The Hawk

Ενδιαφέρουσα η διάσταση που βάζεις. Αν κι επειδή ο Λαμπράκης ήταν μοναδικός, δεν νομίζω ότι το φανταστικό σου σενάριο θα εξελίσσονταν έτσι. :)

Άκου τώρα μια ιστορία που έζησα την Τετάρτη το βράδυ σε έξοδο με παλιούς συμμαθητές από το σχολείο μου.

Ο αδερφός μου, μικρότερος από μένα, έκανε παρέα κολλητή με έναν συμμαθητή του στον οποίον είχα τρελή αδυναμία. Τον έλεγαν Γρηγόρη Τσιρώνη. Ξέραμε όλοι ότι είχε χάσει τον πατέρα του σε ατύχημα πολύ μικρός και ζούσε με τη μητέρα του.

Δες εδώ κάποιες φωτό του με τον αδερφό μου:

http://www.facebook.com/photo.php?pid=12101744&id=459616215133&fbid=10150173375335134

http://www.facebook.com/photo.php?pid=12101892&id=459616215133&fbid=10150173382515134

http://www.facebook.com/photo.php?pid=12101727&id=459616215133&fbid=10150173373410134

Εν τω μεταξύ στο facebook σε άσχετη στιγμή, είχα γίνει «φίλη» με τον γιο του Γρηγόρη Λαμπράκη, που συγκινήθηκα που τον βρήκα και είχα χαρεί κάποιες αφηγήσεις του από τη σελίδα του.

Και προχθές στη συνάντηση έρχεται ο Γρηγόρης Λαμπράκης προς μεγάλη μου έκπληξη που ήταν στο σχολείο μας και αφού χαρήκαμε αμοιβαία, με κοιτάει πονηρά και μου λέει αν είναι καλά ο αδερφός μου. Και τότε αναγνωρίζω τον Γρηγόρη τον Τσιρώνη κι αρχίζουμε τις αγκαλιές και τα ξεφωνητά... τι να σου λέω τώρα... τόση συγκίνηση!

Απλά συνειδητοποίησα ότι επί χούντας, χρησιμοποιούσε το παιδί το επίθετο Τσιρώνης για να μη γίνεται στόχος. Κι επίσης συνειδητοποίησα για μια ακόμη φορά, την αξία του σχολείου μας.

Όπου ο Χιουρέας εκεί, όντας γνήσιος δημοκράτης, είχε συγκεντρώσει καθόλου τυχαία, εξαίρετους ανθρώπους και από καθηγητές και από μαθητές, τους οποίους ακόμα ανακαλύπτω.

Ας αναπαύονται γαλήνια όλοι οι αγαπημένοι απόντες.

Ο Γρηγόρης σήμερα, στη σχολική μας συνάντηση:

http://www.facebook.com/photo.php?pid=13217089&id=459616215133

Μα δεν είναι τρελό; :)

Γραφεας Πεζικου είπε...

μαριαννα:Απίστευτο,Φοβερό,τρελό!
Μπράβο όμως που συμβαίνουν κι αυτά ΔΕΝ χάθηκε ως φαίνεται και το γνήσιο ακόμα,ευτυχώς γιατί κάτι είναι κι αυτό την σήμερον ημέρα και εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα γενικώς στη Χώρα..Μια αναλαμπή ουσίας,ένα χαμόγελο,μια ελπίδα,μια παρηγοριά
μια γλυκιά έστω προσμονή....
Γιατί όχι άλλα θύματα στο όνομα του Αγώνα!Σαφώς όχι...Ζωή και Δράση ουσίας,τίποτε άλλο κι ο καθείς από το μετερίζι του,νομίζω;

μαριάννα είπε...

g_0x

Ξέρεις γιατί ηρωοποιούμε τους πεθαμένους παλικάρι μου;

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΦΟΡΟΥΣΑΝ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ! ΚΑΤΕΒΑΙΝΑΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥΣ ΦΑΝΕΡΟ ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΟΘΕΣΗ ΞΕΚΑΘΑΡΗ.

Γιατί είχαν όραμα και ιδανικά. Γιατί δεν έστελναν βόμβες σε αθώους, ούτε έδιναν άλλοθι στους παρακρατικούς με την ανωνυμία και την αρχάρια επανάστασή τους, να οργιάσουν ή στους πλιατσικολόγους να ρημάζουν τον κοσμάκη.

Αυτοί ήταν οι ήρωες. Εσύ ακόμα κι εδώ έρχεσαι ΑΝΩΝΥΜΑ να υπερασπίσεις μια άποψη. Αυτό είναι το λάθος των σημερινών νέων.

Όταν ο επαναστάτης φοβάται δεν πετυχαίνει τίποτα... Ο Τσε δεν φορούσε κουκούλα. Θα μου πεις φοράει ο Μάρκος. Ναι αλλά δεν σκοτώνει αθώους, αντίθετα κάνει επανάσταση δια του λόγου, της ποίησης και του χιούμορ και στο Μεξικό είναι άλλες οι συνθήκες. Εκτελούν εν ψυχρώ οι αντίπαλες δυνάμεις.

Εδώ με την επανάσταση των νέων σήμερα, είναι η μοναδική περίοδος που ο πολίτης έχει δυο μέτωπα εχθρικά. Την πάντα ανάλγητη εξουσία και τους νεαρούς κουκουλοφόρους που κάποιος ηλίθιος «θεωρητικός» τους είπε ότι σε κάθε επανάσταση υπάρχουν παράπλευρες απώλειες, ενώ στην πραγματικότητα είναι εκτελέσεις αθώων, στην ψύχρα.

Και παίζουν το παιχνίδι της εξουσίας, ίσως άθελά τους οι νέοι, αφού ο πολίτης προτιμά το κράτος που τον κλέβει μεν, αλλά δεν τον σκοτώνει, από τον νεαρό επαναστάτη που στο όνομα της διεκδίκησης των δικαιωμάτων του λαού, σκοτώνει εν ψυχρώ τον ίδιο τον κατακαημένο πολίτη ή τα παιδιά του.

Γιατί φτωχούς εργαζόμενους σκοτώνουν οι μολότοφ, ή μετανάστες ρακοσυλλέκτες. Δεν σκοτώνουν ζάπλουτα λαμόγια και κλέφτες της εξουσίας.

Κατάλαβες γιατί λατρεύουμε ΕΚΕΙΝΟΥΣ τους ήρωες;

Φιλικά επίσης και αγωνιστικά αλλά σε βάση σοβαρού και έντιμου αγώνα, όχι πισώπλατης δολοφονίας.

Όχι άλλα αθώα θύματα στο όνομα του αγώνα!

The Hawk είπε...

Έχεις δίκιο τελικά.
Το Παρακράτος αυτής της χώρας είναι τόσο καλά οργανωμένο, με συνέπεια συνέχεια και αποτελεσματικότητα.

Αφού λοιπόν είχαν σκοπό να "καθαρίσουν" κάποιον παράταιρο που δυσαρμουνούσε με το τοπίο, το έκαναν.

Καλό υπόλοιπο καλοκαίρι σε όλους.

The Hawk είπε...

Έχεις δίκιο τελικά.

Το φανταστικό μου σενάριο είναι μαθηματικά αδύνατο να λάβει χώρα
σε κανένα χώρο πιθανοτήτων.

Αφού το Παρακράτος αυτής της χώρας είναι τόσο καλά οργανωμένο, με συνέπεια, συνέχεια και αποτελεσματικότητα που όλα τα "δείγματα" δείχνουν επιτυχία εκτέλεσης αποστολής.

Εφ' όσον λοιπόν είχαν σκοπό να "καθαρίσουν" κάποιον παράταιρο που δυσαρμονούσε με το τοπίο, απλά το έκαναν.

Καλό υπόλοιπο καλοκαίρι σε όλους
και kalo kouragio.