Πονά, πονάς, κι οι δυο πονάτε
κι εκείνη βρε όλο κλαίει,
σε σκέφτεται ολονυχτίς
πίνει και δεν κοιμάται.
Άλλη παρηγοριά δεν έχει
τα μπλογκς μου να διαβάσει τρέχει
και μη νομίζεις ότι το γλεντάει
για σένα βρε χαζό κι αυτή πονάει.
Σε σκέφτεται Πυθία μου
της νύχτας θυγατέρα
γι αυτό και πήρε τα βουνά
και κλαίει νύχτα μέρα.
Να την γλυκάνουν προσπαθούν
καλόγεροι, χήροι και ζωντοχήροι
γι αυτό κι εκείνη η πτωχή
πήγε στο μοναστήρι.
Αυτό που λένε να 'ν' καλά
και καταφεύγουν όλες
οι τεθλιμμένες, οι πτωχές,
οι χήρες, οι μαργιόλες.
Κι εσύ Πυθία μου άτυχη
ναυάγιο στην Κίχλη
τα δάκρυά σου είν' θολά
τοπίο στην ομίχλη!
Βρε ξου!
Αλώπηξ συμπάσχουσα!
2 σχόλια:
«Σκοτείνιασε- κλεῖσε τὰ τζάμια-
κάνε σουραύλια μὲ τὰ χτεσινὰ καλάμια,
καὶ μὴν ἀνοίγεις ὅσο κι ἂν χτυποῦν-
φωνάζουν μὰ δὲν ἔχουν τί νὰ ποῦν.
Πάρε κυκλάμινα, πευκοβελόνες,
κρίνα ἀπ᾿ τὴν ἄμμο, κι ἀπ᾿ τὴ θάλασσα ἀνεμῶνες
γυναίκα ποὺ ἔχασες τὸ νοῦ,
ἄκου, περνᾶ τὸ ξόδι τοῦ νεροῦ...»
Γ.ΣΕΦΕΡΗΣ
fog
Πανιὰ στὸ φύσημα τοῦ ἀγέρα
ὁ νοῦς δὲν κράτησε ἄλλο ἀπὸ τὴ μέρα.
Ἄρωμα πεύκου καὶ σιγὴ
εὔκολα θ᾿ ἁπαλύνουν τὴν πληγὴ
ποὺ ἔκαμαν φεύγοντας ὁ ναύτης
ἡ σουσουράδα ὁ κοκωβιὸς κι ὁ μυγοχάφτης.
[...]
Γ.Σεφέρης
Έλα μην κλαις ομιχλούλη. Θα τον βαρεθεί το ναύτη και θα γυρίσει στο μυγοχάφτη, η σουσουράδα. :ΡΡΡΡΡ
Βολέψου τώρα με τον κοκωβιό. Δε γλείφει κι άσχημα. Σλουουουρπ!
Δημοσίευση σχολίου